കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റ് വെളിച്ചം കണ്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. ഇതിന്റെ ഗതി എന്താണാവോ?

എന്തായാലും ഞാന്‍ വിശേഷങ്ങള്‍ തുടരട്ടെ...

എന്തിനെ പറ്റിയാണ് ആദ്യം പറയണ്ടെ എന്ന് അറിയില്ല. രസകരം എന്ന് തോന്നിയ ചിലത് ആദ്യമേ പറയാം..

ബനദകൊപ്പ എന്ന ഗ്രാമം ആണ് ഞങ്ങളുടെ എന്ന് കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റില്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.. അവിടത്തെ ഗ്രാമങ്ങള്‍ റോഡിനു ഇരു വശവും ഉള്ളിലേക്കാണ്.. എന്ന് വച്ചാല്‍, ബസ് പോകുന്ന റോഡുണ്ടല്ലോ, അതില്‍ ഇടയ്ക്ക് ഓരോ ബസ് സ്റ്റോപ്പ് കാണും.. ആ സ്റ്റോപ്പില്‍ ഇറങ്ങി ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നാല്‍ ഗ്രാമം... ബസ് റൂട്ടില്‍ നിന്നും ഇടത്തോട്ടും വലത്തോട്ടും ഇങ്ങനെ കൊച്ചു കൊച്ചു ഗ്രാമങ്ങള്‍ ആണ്.. അവിടേക്ക് ബസ് പോവില്ല. സ്വന്തം വണ്ടി പോകും. ബനദകൊപ്പയില് പകുതി വരെ ടാര്‍ ഇട്ടു കഴിഞ്ഞു ഇപ്പൊ.. ബാക്കി മണ്ണ് റോഡാണ്.. ഗ്രാമത്തിന്റെ ഒരു വശത്ത് വീടുകള്‍ ആണ് .. മറു വശത്ത് പറമ്പും..വീടുകള്‍ മതില് കെട്ടി തിരിച്ചിട്ടില്ല.. മാത്രവുമല്ല, വളരെ അടുത്തടുത്താണ് ഓരോ വീടും.. മിക്കവാറും വീടുകളുടെ ഒക്കെ ഓടുകളില്‍ നിന്നു വെള്ളം മറ്റേ വീട്ടിലെ ഓടിലേക്ക് വീഴും.. അത്ര അടുത്ത്.. വീട്ടിലെ ഉമ്മറത്ത്‌ നിന്നു നേരെ റോഡിലേക്ക്‌ ആണ് ഇറങ്ങുക.. മുന്‍വശത്ത് മിറ്റം ഉള്ള വീടുകള്‍ വളരെ കുറവാണ്... ഓരോ ഗ്രാമത്തിലും ആദ്യം ബ്രാഹ്മണരുടെ വീടുകള്‍ .. പിന്നെ അതില്‍ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരുടെ .. പിന്നെ അതിലും താഴ്ന്ന.... അങ്ങനെ അങ്ങനെ...
ബനദകൊപ്പയില് ഒരു സ്കൂളുണ്ട്... നാലാം ക്ലാസ് വരെ ഉള്ളത്.. ഏകാധ്യാപക വിദ്യാലയം.. അതിന് ശേഷം അടുത്ത ഗ്രാമത്തില്‍ പോണം...
ഗ്രാമത്തിലേക്കുള്ള റോഡ് തുടങ്ങുന്ന സ്ഥലത്തു, മെയിന്‍ റോഡില്‍ ഒരു ബസ് സ്റ്റോപ്പ് ഉണ്ട്. ബസ് സ്റ്റാന്റ് എന്നാണ് അവര്‍ വിളിക്കുക..

അവിടത്തെ ബസ്സ് സര്‍വീസ് ... അത് ഒരു ഒന്നൊന്നര സംഭവം ആണ്. ..

ബസിന്റെ പേരല്ല, സമയം പറഞ്ഞാണ്‌ ഓരോ ബസിനെയും കുറിക്കുന്നത്. ഏഴരയുടെ ബസ്, പത്തു മണി ബസ് എന്നിങ്ങനെ.....
ബസിന്റെ സമയം വളരെ കൃത്യം ആയിരിക്കും.. ഏഴരയുടെ ബസിനു പോകേണ്ടവര്‍ ഏഴേ കാലിനു കുളിക്കാന്‍ പോകണോ എന്നാലോചിക്കും...!!! കാരണം, അത് വരാന്‍ എട്ടു മണി ആവാനും മതി.. പത്തു മണി ബസും അങ്ങനെ തന്നെ.. അത് പത്തെ കാലിനു വരാം,പത്തരക്ക് വരാം, പതിനൊന്നിനും വരാം.. വരാതെയുമിരിക്കാം ..... വല്ലാതെ കൃത്യ നിഷ്ഠ കൂടി ഒമ്പതെ മുക്കാലിനും വരാം...!!!!
കുഞ്ഞി കുട്ടി പരാധീനങ്ങളെ കൂടാതെ ചക്ക, മാങ്ങ, പുളി ,ഒക്കെ കാണും... അതിന്റെ മീതെ ഒരു പരാതിയും കൂടാതെ ആള്‍ക്കാര്‍ ഇരുന്നോളും...
പിന്നെ ബസാണെന്ന് കരുതി മിണ്ടാതെ ഇരിക്കാനൊന്നും ആരെയും കിട്ടില്ല... എല്ലാ വര്‍ത്തമാനങ്ങളും അവിടെ കിട്ടും....മെല്ലെ സംസാരിക്കുക എന്നത് ജാതകത്തില്‍ ഇല്ലെന്നു തോന്നും കേട്ടാല്‍ .... ആദ്യമൊക്കെ വഴക്കാണെന്ന് കരുതിയിരുന്നു. ഇപ്പൊ ശീലമായി....

കര്‍ണാടക വിശേഷങ്ങള്‍

എന്റെ പ്രൊഫൈലില്‍ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാന്‍ കര്‍ണാടക മരുമകള്‍ ആണ്.. അപ്പൊ അവിടത്തെ കുറച്ചു വിശേഷങ്ങള്‍ പങ്കു വയ്ക്കാം എന്ന് കരുതുന്നു.
എവിടെ നിന്നു തുടങ്ങണം എന്ന് അറിയില്ല.. അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോട്ടെ...

കല്യാണത്തിന്റെ തലേന്നാണ് ഞാന്‍ ആദ്യമായി അവിടെ പോകുന്നത്. സ്കൂളിലും കോളേജിലും പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് ബാംഗ്ലൂര്‍ക്കും മൈസൂര്‍ക്കും പോയിട്ടുള്ള പരിചയം മാത്രം... അത് സിറ്റി ആണല്ലോ. ഗ്രാമം നമ്മുടേത് പോലെ തന്നെ എന്നാണ് അവിടെ ആദ്യം പോയി വന്നവര്‍ പറഞ്ഞിരുന്നത്.. പക്ഷെ, കല്യാണത്തിന് പോകുമ്പോഴേ തോന്നി നമ്മുടെ നാടു പോലെ അല്ലാന്നു. കാരണം മംഗലാപുരത്ത്‌ നിന്നും സാഗര എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് വഴി ചോദിക്കുമ്പോ സീധാ സീധാ എന്നാണ് മറുപടി.. നേരെ നേരെ എന്ന്.. ഈ സീത ശരിയാണോ എന്ന് ആരോടെങ്കിലും ചോദിയ്ക്കാന്‍ ഒരു ഉറക്കം കഴിയാനുള്ള നേരം കിട്ടും.. വീടുകള്‍ ഇല്ല. ചെറിയ ടൌണ്‍ വരണം ആരെയെങ്കിലും കാണാന്‍ . അങ്ങനെ ചോദിച്ചു ചോദിച്ചു പോയി ഒടുക്കം സാഗര എത്തി. അവിടെ നിന്നും പിന്നെ കാടിലൂടെയാണ് പോയതെന്നാണ് അന്ന് തോന്നിയത്. എന്തായാലും ഒരു മണിക്കൂറിനു ശേഷം ബനദകൊപ്പ എന്ന ഗ്രാമം വന്നു..

അവിടെ ഏട്ടന്റെ ചെറിയച്ഛന്റെ(ചിക്കപ്പ) മകന്റെ വീട്ടില്‍ ആണ് താമസിച്ചത്. ഒരു മിനി കൊട്ടാരം.. വീടിന്റെ ഗേറ്റില്‍ നിന്നു ഓട്ടോ പിടിച്ചു പോവാനുള്ള ദൂരമുണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക്.(കുറച്ച് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാം!) . പിറ്റേന്ന് കല്യാണം. ചടങ്ങുകള്‍ രാവിലെ നാലുമണിക്ക് തുടങ്ങി. തീര്‍ന്നത് ഏതാണ്ട് ഉച്ച തിരിഞ്ഞു മൂന്നു മണി.. രാവിലെ ഒരു സെറ്റ് പുക കയറ്റല്‍ (ഹോമം !) കഴിഞ്ഞപ്പോ ഇത്തിരി അവല്‍ തന്നിരുന്നു,ഏഴ് മണിക്ക്. അതിന് ശേഷം ഭക്ഷണം കിട്ടുന്നത് മൂന്നരക്ക്. ആഹാ... ചടങ്ങുകള്‍ നല്ല രസത്തോടെ ആസ്വദിച്ചു.. ..പക്ഷെ പുക അത്ര രസം പോര..പിന്നെ ഇടക്കിടെ ഉള്ള സാരി മാറ്റലും... അതും നേരെ സാരി ഉടുക്കാന്‍ അറിയാത്ത ഞാന്‍ ...
വൈകീട്ട് പിന്നേം എന്തൊക്കെയോ ചടങ്ങുകള്‍.. എന്നെ കൊണ്ടു കന്നഡ ഏതോ പാട്ടും പാടിച്ചു.. കുറെ കഴിഞ്ഞു ഭക്തി ഗാനം പാടാനും പറഞ്ഞു.. ഹൃദയ രാഗ തന്ത്രി മീട്ടി എന്ന് നീട്ടി കൊടുത്തു.. മലയാളം പാട്ട് എത്ര ബോറാന്നു കരുതിക്കാണും അവര്‍ !!!


thudarum